เวทมนต์ของผักกาด (จบ) - นิยาย เวทมนต์ของผักกาด (จบ) : Dek-D.com - Writer
×

    เวทมนต์ของผักกาด (จบ)

    ในขณะที่ผักกาดกำลังจะถูกผู้เป็นพ่อขายเธอให้กับตาแก่หัวงู แม่ที่เสียชีวิตไปแล้วกลับมอบมิติและเวทมนต์ให้เธอสืบทอดเพื่อใช้ในการดำรงชีวิตของเธอและน้องสาวนับจากนี้

    ผู้เข้าชมรวม

    27,968

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    27.96K

    ความคิดเห็น


    384

    คนติดตาม


    1.08K
    จำนวนตอน :  30 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 ก.ย. 64 / 07:18 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         ลัญนารา หรือผักกาด สาวน้อยอายุ 18 ย่าง 19 ปีเธอเป็นเด็กสาวที่น่าสงสาร ถูกบังคับให้ออกจากการเรียนตั้งแต่อายุ 16 แถมยังถูกพ่อแท้ๆกับแม่เลี้ยงบังคับแต่งงานกับคนแก่คราวพ่อ หากไม่ยอมพ่อของเธอจะขายน้องสาวเธอไปแทน ภายในใจร่ำร้องกรีดร้องอยากจะถามผู้เป็นพ่อว่าพวกเธอพี่น้องใช่ลูกแท้ๆของเขาหรือไม่ เหตุใดจึงใจร้ายกับพวกเธอนัก

         ด้วยความที่คิดอยากจะโดดเตะปากนังแม่เลี้ยงโสโครกนั่นสักที กับความคิดที่อยากจะเสยคางผู้เป็นพ่อแท้ๆสักครั้งแต่ก็ทำไม่ได้ ผักกาดคิดจะพาน้องสาวตัวเองหนีไปจากที่นี่ แต่จะไปยังไงล่ะในเมื่อพวกเธอถูกขังไว้แถมข้าวปลาก็ไม่ได้กิน เรี่ยวแรงรึก็ไม่มี แต่ใช่ว่าสวรรค์จะดับหนทางของเธอไปซะหมด 

         กลางดึกคืนหนึ่งก่อนที่ผักกาดจะถูกส่งไปขายให้ตาแก่บ้ากาม เธอกลับฝันเห็นมารดาที่รักเธออย่างสุดหัวใจ ภายในห้วงแห่งความฝันล้วนมีแต่ภาพที่สวยงาม แม้แต่มารดาก็ยังเหมือนนางฟ้าที่งดงาม มารดาโอบกอดเธอด้วยความรัก ผักกาดร่ำไห้ตัดพ้อมารดาที่จากเธอไป แต่มารดาไม่เพียงจะว่ากล่าวนางทำได้แต่ส่งยิ้มอบอุ่นให้เธอเท่านั่น 

         " ลูกรักจงเก็บสร้อยเส้นนี้เอาไว้ มันเป็นของลูกจงใช้มันให้เป็นประโยชน์ แม่ต้องไปแล้วแม่รักลูกมากที่สุด ฝากลูกดูแลน้องแทนแม่ด้วย ลาก่อน " 

         ผักกาดสะดุ้งตื่นกลางดึกด้วยน้ำตาที่ยังคงไหลนองหน้า ' ความฝันงั้นเหรอ หากเป็นความฝันทำไมจึงเหมือนจริงแบบนี้ ' แม้จะบอกตัวเองว่าเป็นความฝันแต่บางสิ่งที่ส่องแสงออกมาจากคอของเธอกลับทำให้เธอถึงกับตกตะลึงอย่างมาก 

         เอาล่ะ!! อยากรู้ว่าผักกาดจะได้อะไรจากมารดาที่มอบให้มาลองติดตามอ่านกันได้เลยนะค้า^^



    ๐๐๐๐๐๐๐๐๐ อ่ะๆ บอกไว้ก่อนนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตการไร้สาระและความบ้าบอติ๊งต๊องของผู้เขียนเท่านั้น ฉะนั้นคนอ่านอย่าได้คิดมากจงอ่านให้เกิดความเพลิดเพลินใจเท่านั้น เน้นเพลิดเพลินไม่เน้นดราม่าเข้าใจ๊ เข้าใจแล้วก็ตามมาอ่านโล้ดเด้อสู ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น